Byung-Chul Han groeide op in een cultuur van prestatiedwang en vond daar al vroeg een diep verlangen naar stilte en rust tegenover. Hij zocht ruimte in de Duitse filosofische traditie, verlangde naar traagheid en contemplatie. Toch ervoer hij, ook daar, hoe de moderne wereld steeds meer wordt gedreven door snelheid, transparantie en optimalisatie. Zijn leven is een zoektocht naar een plek buiten de maalstroom, een poging om stilte te bewaren terwijl hij weet dat zelfs schrijven over rust een product kan worden in een cultuur die alles verslindt. Zijn innerlijke strijd is die van iemand die verlangt naar het onzichtbare, maar leeft in een tijd waarin alles zichtbaar, meetbaar en geëxploiteerd wordt — inclusief zijn eigen verlangen naar ontsnapping.

De nieuwe slavernij is niet opgelegd, maar vrijwillig: de dwang om altijd zichtbaar, beschikbaar en beter te zijn. Wie zich durft terug te trekken, hervindt de verloren ruimte van het zijn

In een tijd waarin filosofen steeds vaker mediapersoonlijkheden worden en zichtbaarheid een maatstaf voor succes is, koos Byung-Chul Han voor stilte. Hij mijdt publieke optredens, geeft vrijwel geen interviews, en leeft bewust teruggetrokken, ver weg van de schijnwerpers. Zijn leven zelf werd een vorm van verzet: een stille weigering om deel te worden van de prestatiemaatschappij die hij zo scherp ontleedt. In zijn afzondering bewaart hij de ruimte waarover hij schrijft: een ruimte voor traagheid, onzichtbaarheid en aandacht.